Er was een tijd dat iedereen leek te brouwen in België.

Beroepsbrouwers deelden hun kennis met individuelen, wiens brouwinstallatie in de huiskamer stond, met boeren die bun werkvolk lieten brouwen op minder drukke dagen en met kloosters die hun brouwsels zelfs als medicament voorschreven. Naargelang het gebied gebruikte men verschillende grondstoffen en hoeveelheden, wat het verschijnsel van de streekbieren verklaarde,

Brouwerij Timmermans bevindt zich in Itterbeek, op enkele kilometers van het centrum van Brussel. Daar wordt al meer dan 300 jaar Lambiek gebrouwen, namelijk sinds 1702.

De brouwerij, die door Jan Vandermeulen draaiende werd gehouden, was toen bekend onder de naam Brouwerij De Mol en was niet alleen een brouwerij, maar ook een boerderij, fruitkwekerij, mouterij en café.

In de Meimaand van het jaar 1814 noteerde men in een verklaring bij de gemeenteontvanger dat ene Jacobus Walravens vier maal het vuur onder zijn brouwketels had aangestoken. Deze brouwketels hadden een inhoud van 15 hectoliter. De kleine bierbrouwerij genaamd “De Mol” bevond zich in een stenen gebouw, en was met stro gedekt. De brouwerij had twee brouwketels, twee kuipen en een koelbak. Men produceerde er jaar lij les drie tot vier brouwketels gemeen bier. Met gemeen bedoelde men niet ‘slecht1, zoals het woord gemeen nu gebruikt wordt, maar ‘gewoon1 dagelijks bier of bier dat bij het tafelen gebruikt werd. Vier maal 1500 liter per jaar was echt brouwen voor de eigen consumptie van de afspanning.

Op 9 juni 1832 vermeldt de acte bij notaris Jean Baptiste Van den Eeckhoudt uit St Kwintens Lennik dat ‘de behuisde hofstede genoemd “Het Molleke” gelegen binnen de gemeente Itlerbekc, met daarbij horende de werktuigen van de brouwerij’ toekwam aan weduwe Anna Catherina Verheylewegen.

Een duidelijke vermelding ven Lambiek bier en Faro en Meer is uit de brouwerij Walravens, komt voor in 1866 in de notulen van een openbare verkoop in Brussel, In de kelders van de Cabaretier Michel Van Begin, gestorven in december 1866, waren grote hoeveelheden van dit bier te vinden. Het was duidelijk dat de brouwerij van de familie Walravens toen reeds niet meer onder de toren verkocht, maar actief aan expansie dacht.

Uit handelsgeschriften van de 16° en de 17° eeuw leren we dat onze artisanale bieren een belangrijke afname vonden in het Oosten. De handelsattaché uit Constantinopel bestelde 200 flessen Gueuze-Lambic bij een brouwer uit Brussel. Ze werden verstuurd naar Constantinopel voor rekening van Sultan Abdul Medjid.

Toen in 1911 de jongste dochter van Paul Walravens, Celina, huwde met een brouwerszoon Frans Timmermans uit Zuun, was de grote verandering een feit. De boerderij en fruitkwekerij werden stopgezet en alle energie werd toegespitst op de brouwerij. Dit betekende ook dat men voortaan krieken moest inkopen. Voor de fruitbieren gebruikte men vroeger de opbrengst van de eigen boomgaarden. Nu nog ken ik een kleinere brouwerij die kriekenbier maakt met de eigen opbrengst. Maar als het een slecht kriekenjaar is , ja.,, dan maakt men geen of slechts weinig kriekenbier.

Timmermans behoudt haar authenticiteit en vakmanschap en geniet van de unieke expertise van Anthony Martins « Finest Beer Selection », waartoe de brouwerij al sinds 1993 behoort.

De lambiek was reeds gekend in de XIIIde eeuw, werd en wordt nog steeds uitsluitend gebrouwen in de Zennevallei, meer bepaald in Brussel en omgeving.

Dit bier is het enige dat het privilege geniet een gecontroleerde benaming te mogen dragen (bij Koninklijk besluit van 20 mei 1965) en moet worden gebrouwen volgens wettelijk vastgelegde normen.

Lambiek is bereid op basis van 70% mout en 30% tarwe en met toevoeging van overjaarse hop.

Net zoals destijds, ontstaat de lambiek na een spontane gisting, met andere woorden, nadat het wort in aanraking gekomen is met de lucht en daar wilde gisten aan onttrokken heeft.

De specifieke smaak krijgt de Lambiek zowel van de gebruikte graansoorten (tarwe on gerst), als van in de Zennevallei aanwezige micro-organismen (waaronder de Brettanomyces lambicus en de Brettanomyces bruxellensis) die de gisting op gang brengen.

Dit verklaart waarom slechts binnen een straal van ongeveer 15 km rondom het stadscentrum goede Lambiek wordt gebrouwen.

Bij de eeuwwisseling bestonden nog een 300-tal lambiekbrouwerijtjes. Thans zijn er nog een 10-tal traditionele lambiekbrouwers.